Prawa ucznia z dysleksją w szkole to na przykład prawo do innego traktowania w czasie egzaminów, takie dziecko ma przystosowany arkusz i więcej czasu. Dziecko, które cierpi na dysleksję, cierpi nie tylko na lekcji języka polskiego, ale też na wielu innych lekcjach, takie dziecko zazwyczaj ma ogromne kłopoty ze skupieniem się na lekcji Pliki do pobrania. dodano: 2015-10-19 13:16:19. Informacja o rodzicu biologicznym, (plik doc., rozmiar 38KB) Opinia o dziecku, (plik doc., rozmiar 46 KB) Opinia o uczniu, (plik doc. rozmiar 47 KB) Oficjalna strona Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Słupsku. podpis nauczyciela polonisty podpis wychowawcy klasy Do skierowania należy dołączyć co najmniej 2 sprawdziany ucznia ( ortograficzne, wypracowania klasowe). Uczeń do Poradni powinien dostarczyć na badania zeszyty z j. polskiego ew. dodatkowo z innych przedmiotów ( w miarę możliwości od najwcześniejszego Opinia nauczyciela, wychowawcy lub innych specjalistów pracujących z uczniem, którego rodzice/prawni opiekunowie złożyli do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Aleksandrowie Kujawskim wniosek o wydanie opinii dotyczącej zindywidualizowanej ścieżki kształcenia Niezbędne informacje o uczniu w celu wydania w/w opinii. 1. Uczniowie zdolni to uczniowie o wzorowym zachowaniu, wybitnych wynikach w nauce, a także mogący pochwalić się dodatkowymi osiągnięciami, niestandardowymi pomysłami na rozwiązywanie problemów czy też nieprzeciętną wrażliwością, zwłaszcza w odniesieniu do własnych błędów. Opinia o uczniu zdolnym przygotowywana przez wychowawcę oraz w konsultacji z innymi nauczycielami świadczące o pracy dziecka nad przezwyciężaniem trudności w pisaniu, w miarę możliwości od najwcześniejszego okresu nauki szkolnej. (data) (podpis nauczyciela polonisty) Pomoc psychologiczno-pedagogiczna dla uczniów realizujących naukę w tzw, „starym systemie” organizowana jest w oparciu o rozporządzenia ministra edukacji narodowej z dnia 10 czerwca 2015r. w sprawie szczególnych warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych (Dz.U. z 2015r. w Dorośli z dysleksją często mają szeroki zakres niespecyficznych problemów ze zdrowiem umysłowym, emocjami i pracą. Mogą mieć niską samoocenę, doznać wstydu, upokorzenia lub braku wiary w swoją zdolność do wykonywania pracy lub szkoły. Mogą wydawać się bardzo inteligentni lub zdobywać dobre wyniki w testach inteligencji, ale Dział: Opinia o uczniu Uzasadnienie oceny celującej z języka polskiego Magdalena Baranowicz Uzasadnienie oceny celującej z języka polskiego XY, uczeń klasy I OSM II st., w roku szkolnym 2020/2021 celująco opanował podstawowe wiadomości i umiejętności przewidziane w podstawie programowej z języka polskiego. 10. Dyslektycy mają inteligencję od średniej do ponadprzeciętnej. Nie ma nic złego w tym, że będziesz mówił dziecku jak wiele ma talentów i jak jest bystre. Tak, nie wolno przesadzać z chwaleniem dzieci, ale prawdopobnie dzieci z dysleksją potrzebują o wiele, wiele więcej „głasków” niż przeciętne dziecko. Zu2H. Zjawiskiem znamiennym dla współczesnej szkoły jest znaczący wzrost liczby uczniów z trudnościami w uczeniu się. Do tej wciąż powiększającej się grupy należą dzieci i młodzież ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi, a więc z dysleksją, dysortografią, dysgrafią, dyskalkulią. Indywidualizacja nauczania uczniów z trudnościami w czytaniu i/lub pisaniu Coraz większy procent uczniów legitymuje się diagnozą z poradni pedagogiczno-psychologicznej: niekiedy jest to nawet 30–40% uczniów w klasie (zgodnie z danymi szacunkowymi udział osób z tymi dysfunkcjami w populacji nie powinien przekraczać 14%). Praktyka szkolna dowodzi, że dziś każdy nauczyciel języka polskiego pracuje z przynajmniej kilkoma dziećmi i nastolatkami z dysleksją w każdej klasie. Zdarza się, że czasami nawet połowa uczniów dysponuje pisemnym potwierdzeniem trudności w czytaniu i/lub pisaniu, chociaż stan ten może być argumentem dowodzącym nazbyt pochopnego wydawania opinii. Praca z uczniem o specyficznych potrzebach edukacyjnych wymaga indywidualizacji nauczania. Zwiększanie potencjału edukacyjnego dzieci i młodzieży to inwestycja w przyszłość uczniów, społeczeństwa i kraju. Nowoczesna dydaktyka w coraz większym stopniu uwzględnia potrzeby uczniów z dysleksją rozwojową, zalecając nauczycielom dostosowanie treści nauczania do możliwości tej grupy uczniów. W podstawowych dokumentach oświatowych znajdują się zapisy wskazujące, że jednym z najważniejszych zadań współczesnego nauczyciela jest wspieranie rozwoju intelektualnego i psychoemocjonalnego uczniów, zwłaszcza tych o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Indywidualizacja nauczania uczniów ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi wymaga tworzenia i realizacji nowych propozycji metodycznych, dostosowania treści nauczania do możliwości tej grupy uczniów, użycia różnych strategii aktywizacji podczas lekcji, zajęć pozalekcyjnych i w domu. W tym niełatwym procesie, kształtowanym w dużej mierze przez szkolnych polonistów, trzeba uaktywniać i wykorzystywać nowoczesne instrumentarium dydaktyczne, zwłaszcza w zakresie metod i form, sposobów oddziaływania pedagogicznego, korzystania z wielu zróżnicowanych materiałów, często sytuujących się w sferze innowacji Wspieranie rozwoju uczniów o specyficznych potrzebach edukacyjnych na „godzinach polskiego” Podstawowym atrybutem szkolnego polonisty podczas pracy z uczniami dyslektycznymi jest wysoki poziom kompetencji merytorycznych. Dzięki nim nauczyciel potrafi mądrze i skutecznie wspierać rozwój dzieci i nastolatków z dysfunkcjami. Wymaga to od refleksyjnego polonisty podejmowania nieustannych działań o charakterze samokształceniowym, samodzielnego poszukiwania nowych ustaleń naukowych w zakresie efektywnego nauczania tej grupy uczniów, doskonalenia warsztatu metodycznego i ciągłej aktualizacji instrumentarium. To działania niełatwe, żmudne, często niedoceniane przez środowisko edukacyjne. Do ich realizacji potrzeba sporego zaangażowania nauczyciela, wytrwałości w dążeniu do osiągnięcia jak najwyższej wartości dodanej, elastycznego podejścia do implementacji rozwiązań proponowanych w artykułach teoretycznych. Mądre wspieranie rozwoju uczniów z dysleksją to również systematyczne podnoszenie świadomości pedagogicznej w najbliższym otoczeniu. Pomimo dynamicznych zmian społecznych ten postulat wciąż oznacza walkę ze stereotypowym postrzeganiem uczniów dyslektycznych. Szczególnie poloniści mają rozbudzoną świadomość, że dysleksja jest doświadczeniem osób o wysokim ilorazie inteligencji, a zatem nie powinna być powodem negatywnej etykietyzacji, a nawet stygmatyzacji dzieci i młodzieży z trudnościami w czytaniu i/lub pisaniu. Warto, aby nauczyciele języka polskiego podjęli skuteczne próby upowszechniania wiedzy o tej dysfunkcji w sposób obiektywny, wyważony, z poszanowaniem godności jednostki. Narzędziem, które szkolny polonista może bardzo efektywnie wykorzystać podczas takich działań, jest pozycja Marty Bogdanowicz Portrety nie tylko sławnych osób z dysleksją1. Autorka, wybitny znawca problemu i autorytet naukowy, napisała arcyciekawą książkę. Zaprezentowała w niej poczet wybitnych osobowości, które wywarły istotny wpływ na rozwój naszej cywilizacji. Wśród wybitnych osobowości znaleźli się przedstawiciele literatury, nauki, sztuki, kultury, polityki. Lektura listy sławnych dyslektyków stanowi ciekawe doświadczenie, ponieważ zestawienie jest długie, a zgromadzone nazwiska mogą zaskoczyć czytelnika. Marta Bogdanowicz wymieniła następujące postaci historyczne, które miały problemy z czytaniem i/lub pisaniem: Leonarda da Vinci, Isaaca Newtona, Hansa Christiana Andersena, Marka Twaina, Thomasa A. Edisona, Vincenta van Gogha, Alberta Einsteina, Pabla Picassa, Ernesta Hemingwaya, Walta Disneya itd. Spośród Polaków wskazała Adama Mickiewicza, Jacka Kuronia oraz Bartosza Opanię. Opowiadając historie sławnych osób z dysleksją, autorka dowiodła, że ludzie ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi potrafią odnieść sukces zawodowy, mieć wybitne osiągnięcia artystyczne i zapisać się na kartach historii. Książkę Marty Bogdanowicz warto zaprezentować na „godzinach polskiego” i podczas lekcji wychowawczych, aby uświadomić uczniom, zwłaszcza z klas czwartych i piątych, że dysleksja nie ogranicza rozwoju intelektualnego i zawodowego, nie jest przeszkodą w drodze na szczyt. Nawet lektura spisu treści wskaże, iż z dysleksją zmagali się, i nadal to czynią, wybitni twórcy literatury (arcyciekawy rozdział Mistrzowie pióra – słabi uczniowie), „koronowane głowy” i politycy, artyści, lekarze, przedstawiciele gospodarki i branży technicznej, prawnicy, dziennikarze, przedstawiciele nauk społecznych itd. Takie działanie szkolnego polonisty będzie istotną formą wsparcia psychologicznego dla młodych ludzi. Niewykluczone, że rozmowa o dysleksji wybitnych jednostek pozwoli podnieść poczucie wartości uczniów i wskazać im nową, zdecydowanie bardziej optymistyczną perspektywę. Być może będzie to ważne doświadczenie edukacyjne, które pozwoli zintensyfikować zaangażowanie tej grupy uczniów w proces nauczania-uczenia się i zmienić ich sceptyczne nastawienie do własnego rozwoju osobistego. Szkolny polonista wspiera efektywnie Nauczyciele języka polskiego, którzy chcą aktywnie wspomagać uczniów ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi i przyczynić się do rozwoju ich uzdolnień, mogą mieć wiele wątpliwości, czy potrafią to czynić dobrze, operatywnie, z korzyścią dla młodych ludzi. Pytania o to, czy szkolny polonista może pomóc uczniowi z dysleksją z dobrym rezultatem dydaktycznym i wychowawczym, trzeba zamienić na refleksję, w jaki sposób czynności edukacyjne podejmowane podczas „godzin polskiego” przyczynią się do jego rozwoju i pozwolą minimalizować, a przynajmniej ograniczyć negatywne konsekwencje dysfunkcji. Skuteczne działania na rzecz indywidualizacji nauczania i uwypuklenia mocnych stron uczniów z dysleksją należy rozpocząć od wnikliwego i dokładnego zapoznania się z opinią z poradni pedagogiczno-psychologicznej. Refleksyjny polonista powinien z uwagą przeczytać rozpoznania i zalecenia, które ma wprowadzić w praktykę edukacyjną. Bez znajomości tego kluczowego dokumentu nie sposób podjąć skutecznych działań, których celem będzie przeciwdziałanie dysleksji. Opinia zawiera precyzyjne wskazówki, które umożliwiają optymalne dostosowanie treści nauczania do możliwości i potrzeb młodych ludzi z trudnościami w czytaniu i/lub pisaniu. Wspieraniu zakresu kompetencji i rozwoju umiejętności sprzyja współpraca z rodzicami, którzy powinni angażować się w aktywizację uczniów z dysleksją, szczególnie w najbliższym otoczeniu. Niezwykle ważnym elementem kontaktu na linii szkoła – rodzina jest uświadomienie rodzicowi, jakie są mechanizmy dysleksji, w jakim stopniu dysfunkcja utrudnia zaangażowanie w prawidłowe działania edukacyjne, jakie formy terapeutyczne należy uaktywnić w domu. Refleksyjny polonista powinien intensywnie współpracować z rodzicami, którzy mogą stać się sprzymierzeńcami nauczyciela podczas bieżących działań korekcyjno-rewalidacyjnych. Aby minimalizować negatywne skutki dysleksji, dysortografii czy dysgrafii, warto, aby rodzice pracowali z własnym dzieckiem w domu, utrwalając spektrum działań realizowanych w szkole i poradni pedagogiczno-psychologicznej2. To nauczyciel języka polskiego ma szansę uświadomić rodzicom, jak ogromne znaczenie ma wspólna i systematyczna praca dzień po dniu, codzienne czytanie i/lub pisanie, dyktando w 10 punktach Marty Bogdanowicz czy ćwiczenia grafomotoryczne, regularne uaktywnianie gier i zabaw edukacyjnych adresowanych do dziecka o specyficznych potrzebach edukacyjnych. Szkolny polonista może przekonać najbliższych, że trzeba każdego dnia pracować intensywnie z dzieckiem, angażować w realizację ćwiczeń innych członków rodziny (np. starsze rodzeństwo czy dziadków), systematycznie wspomagać wysiłki nauczycieli, pedagoga i psychologa szkolnego. Równocześnie warto zwrócić uwagę na fakt, że właśnie nauczyciel języka polskiego najszybciej uzyskuje informacje zwrotne pozwalające określić, czy rodzice pracują z uczniem dyslektycznym w domu, czy też unikają realizacji tego ważnego działania wspierającego wysiłki szkoły. Kolejną formą wsparcia ucznia z dysleksją jest edukacja jego rodziców w zakresie specyficznych potrzeb edukacyjnych. Wciąż zdarzają się sytuacje, że rodzice w pierwszej kolejności zgłaszają się do szkolnego polonisty z prośbą o wskazanie takich pozycji, dzięki którym uzyskają podstawowe informacje o zaburzeniu właśnie zdiagnozowanym u ich dziecka. Świadomi, refleksyjni rodzice, którzy pragną pomóc własnemu dziecku, pytają o przystępnie napisane opracowania na ten temat, ponieważ zwiększenie poziomu wiedzy o dysleksji stanowi ważny element intensyfikujący zrozumienie dysfunkcji ucznia. Bardzo często pragną uzyskać praktyczną wiedzę na temat trudności w czytaniu i/lub pisaniu, zwłaszcza że w opinii z poradni znajduje się wpis o konieczności prowadzenia działań praktycznych w domu. Bez wątpienia pozycjami wartymi polecenia są opracowania Marty Bogdanowicz (napisane we współautorstwie): Uczeń z dysleksją w szkole. Poradnik nie tylko dla polonistów3 i Uczeń z dysleksją w domu. Poradnik nie tylko dla rodziców4, a także książka Gavina Reida i Shannon Green 100 i więcej pomysłów, jak pomóc dziecku z dysleksją5 czy też broszura Marty Badowskiej Jestem rodzicem dziecka z dysleksją6. Warto też skierować uwagę najbliższych członków rodziny na zawartość strony internetowej Polskiego Towarzystwa Dysleksji, gdzie znajduje się wiele merytorycznych informacji i materiałów do pobrania7. Zdarza się, że literatura przedmiotu zostaje wskazana w opinii poradni pedagogiczno-psychologicznej, jednak nie jest to procedura standardowa8. Podczas kontaktów z rodzicami dzieci, u których zdiagnozowano trudności w czytaniu i/lub pisaniu, prymarnym działaniem nauczyciela powinno być rozszerzenie perspektywy poznawczej i zmiana, bądź przynajmniej przesunięcie, priorytetów. To działanie konieczne, warte uwagi i zaangażowania nauczyciela, gdyż efektywna współpraca z rodzicami/prawnymi opiekunami ucznia może znacząco wpłynąć na intensyfikację procesów nauczania-uczenia się uczniów ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi i stać się kluczem do ich sukcesów. Merytoryczne wsparcie dla szkolnego polonisty Podczas kursów doskonalenia zawodowego, studiów podyplomowych, konferencji metodycznych, na forach nauczycielskich w mediach społecznościowych szkolni poloniści bardzo często zadają pytania o opracowania, które pomogą im przygotować karty pracy i projekty zajęć z uczniami o specyficznych potrzebach edukacyjnych. Najczęściej poszukują informacji i materiałów dydaktycznych na stronach internetowych wydawnictw edukacyjnych, które publikują podręczniki nauczania języka polskiego na danym poziomie kształcenia. Są to propozycje zadań uwzględniających potrzeby edukacyjne tej grupy uczniów, zróżnicowane karty pracy, scenariusze lekcji mających na celu optymalną aktywizację uczniów z omawianymi dysfunkcjami. W zestawie rekomendowanych opracowań, które umożliwiają przeprowadzenie kreatywnych zajęć, warto zwrócić uwagę na serię ćwiczeń autorstwa Zofii Pomirskiej adresowanych dla uczniów, nauczycieli, studentów i rodziców9. Serię tworzą następujące pozycje: Wygraj z dysleksją. Zbiór ćwiczeń usprawniających umiejętność czytania10, Wygraj z dysortografią. Zbiór ćwiczeń11 i Wygraj z dysgrafią. Zbiór ćwiczeń dla uczniów z trudnościami w pisaniu12. Trzy książki, opatrzone tytułem motywującym ucznia do działania, zawierają zestawy zadań, które warto uaktywnić podczas lekcji języka polskiego, zajęć wyrównawczych czy zajęć korekcyjno-rewalidacyjnych. Ćwiczenia zostały przygotowane z myślą o dzieciach i nastolatkach z dysleksją, dysgrafią, dysortografią, ale uważny i r... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań magazynu "Polonistyka" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online Możliwość pobrania materiałów dodatkowych ...i wiele więcej! Sprawdź Dla nauczycieli Jak napisać opinię o uczniu Wzory opinii Opinie o uczniach Wzory opinii o uczniach Autor: Jolanta Oskwarek 25 Paz 2007, 11:27 Kliknij: Generator opinii o uczniu Czasem trzeba ucznia skierować do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Jako wychowawca masz wtedy obowiązek przedstawić opinię o uczniu. Nie wiesz, od czego zacząć opinię o swoim uczniu? Zobacz TUTAJ . Co taka opinia powinna zawierać? Dane personalne ucznia Jak się nazywa? W której jest klasie? Kiedy i gdzie się urodził? Opinia o uczniu: Jak Ty oczeniasz tego ucznia pod względem nauki i zachowania? Jak oceniają tego ucznia inni nauczyciele? Jaka jest opinia kolegów i koleżanek na jego temat? Powód skierowania do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Załączniki: Lista ocen ucznia Przykłady sprawdzianów i innych prac ucznia. Pamiętaj, żeby każdą opinię poprzeć przykładami. Najbardziej rzetelna opinia to taka, która mocno trzyma się faktów. Dlatego pisz konkretnie, np.: uczeń wyraża się wulgarnie, uczeń nie reaguje na upomnienia nauczyciela, uczeń nie notuje na lekcjach uczeń dużo pracuje w domu uczeń unika towarzystwa kolegów uczeń rozmawia na lekcjach uczeń szturcha kolegów na przerwach ... Nigdy nie pisz ogólnikowo - nie używaj zwrotu "uczeń jest": uczeń jest agresywny - bo co to w praktyce oznacza? Gryzie kogoś? Kopie? Przezywa? A może tupie nogą? uczeń jest niegrzeczny - Nie słucha nauczyciela? Niegrzecznie odpowiada? uczeń jest krnąbrny uczeń jest niespokojny uczeń jest złośliwy ... Każdy z powyższych zwrotów da się doprecyzować i przedstawić konkretne przykłady. Jeżeli opinia jest rzetelna i precyzyjna, to pozwoli pracownikowi poradni psychologiczno-pedagogicznej lepiej zrozumieć sytuację ucznia. Pobierz plik z przykładową opinią: Wzór opinii do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Inne wzory opinii o uczniach: Specjalne podziękowania za pomoc w zebraniu tych opinii dla: Moniki Bremer, Agnieszki Kamyszek, Doroty Saskowskiej, Laury Piwko. Zobacz: Generator opinii o uczniu Dodaj Twój komentarz: Czy chcesz otrzymywać od nas maile z darmowymi materiałami?Podaj swój e-mail, żeby dostawać materiały dla nauczycieli z Odbierz maila potwierdzającego i kliknij na link potwierdzający. Ostatnia modyfikacja ( 17 Cze 2010, 17:21 ) STRES przed pierwszym zebraniem z rodzicami? Zadaj nam pytanie na czacie. (prawy dolny róg ekranu) Ostatnio dodane Największy problem w szkole (2021-09-29 14:45:46) powraca, by wspierać nauczycieli (2021-09-10 11:03:24) Dziecko z zaburzeniami napięcia mięśniowego - ćwiczenia (2013-09-09 17:35:36) Nowa podstawa programowa z przyrody dla szkoły podstawowej (2013-09-05 22:56:53) Karty pracy dla dzieci upośledzonych umysłowo (2013-09-01 08:01:30) Popularne Wzory opinii o uczniach (1415611 hits) Wzory ocen opisowych (347685 hits) Jak szybko zrobić dyplom dla ucznia? (173776 hits) Przykład sprawozdania wychowawcy w klasie 3 (168842 hits) Dźwięki i odgłosy do wykorzystania na lekcji (144424 hits) Scenariusz pożegnanie klas szóstych (135383 hits) Od czego zacząć pisanie opinii o uczniu? (135169 hits) Przedstawienie na Dzień Babci i Dzień Dziadka (128605 hits) Sprawozdanie wychowawcy za 1 semestr (95148 hits) Akademia z okazji 3 Maja (83226 hits) Mambo is Free Software released under the GNU/GPL License. fot. Fotolia Zgodnie z ubiegłorocznym rozporządzeniem ministra edukacji narodowej zmienia się zasada wydawania opinii o dysleksji przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne. Od 1 września 2011 roku poradnia nie będzie mogła samodzielnie wydać opinii o dysleksji dziecka bez wiedzy szkoły. Uzasadniony wniosek o opinię będzie trzeba złożyć na biurku dyrektora szkoły. Konieczna będzie również opinia rady pedagogicznej. Dopiero po uzyskaniu tych dokumentów rodzice będą mogli udać się do poradni. Do 31 sierpnia jest czas na uzyskanie opinii o dysleksji w poradni psychologiczno-pedagogicznej bez konieczności składania podania do szkoły. Do 31 sierpnia będzie on rozpatrzony na aktualnie obowiązujących przepisach. Opinia będzie ważna po 1 września. Źródło: /ah Przeczytaj: Z pamiętnika dyslektyka Pieczątka szkoły/placówki Opinia szkoły/placówki o sytuacji dydaktycznej i wychowawczej ucznia Opinia przygotowana przez : £ nauczyciela, £ wychowawcę grupy wychowawczej£ specjalistę prowadzącego zajęcia z dzieckiem Imię i nazwisko dziecka/ucznia ..............PESELData i miejsce urodzenia dziecka/ucznia: ................Adres zamieszkania dziecka/ucznia: .....................Imiona i nazwisko rodziców: ...............Adres zamieszkania rodziców ............Tel. kontaktowy do rodzica/opiekuna prawnego.............Nazwa i adres szkoły /placówki do której dziecko uczęszcza: ............Klasa..............Informacja o powtarzaniu klasy/wydłużeniu etapu edukacyjnego (której klasy) : ...............Informacja o wcześniejszych badaniach w poradni, wydanych opiniach, orzeczeniach : (nr orzeczenia, gdzie i kiedy wydane)................1. Informacja (n-la, wychowawcy specjalisty prowadzącego zajęcia z dzieckiem/uczniem)o rozpoznanych indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych oraz o możliwościach psychofizycznych , w tym o mocnych stronach i uzdolnieniachUczeń pracuje na lekcjach z różnym zaangażowaniem i z różnymi efektami. Jeśli jest spokojny, opanowany, funkcjonuje prawidłowo, wtedy też dużo lepsze są efekty jego pracy. Skupia się na przekazywanych treściach, potrafi udzielać trafnych spostrzeżeń dotyczących omawianych utworów lub postaw bohaterów. Niekiedy odnosi się do przykładów z życia wziętych. Uczeń ma problemy z czytaniem, literuje lub sylabizuje, nie czyta płynnie, tempo jest wolne. W dobrym tempie przepisuje, ma trudności z pisaniem ze słuchu, popełnia wtedy liczne błędy. Po naprowadzeniu przez nauczyciela, jest w stanie napisać krótkie formy wypowiedzi pisemnych. Pisze niestarannie, niekiedy omija lub myli litery, popełnia liczne błędy ortograficzne, fonetyczne. Uczeń ma talent muzyczny. Bardzo dobrze gra na bębnach afrykańskich a także na zestawie perkusyjnym. Bardzo dobre poczucie rytmu i trzymanie tempa. Lubi grać na występach publicznych. Wypowiada się chętnie w kwestiach, które go interesują, np. na temat muzyki, ulubionych twórców – ma dużą wiedzę o ulubionych artystach. Lubi też zajęcia techniczne, jest pracowity, poproszony o pomoc, zawsze chętnie pomaga. 2. Informacja o funkcjonowaniu dziecka/ucznia (w przedszkolu, placówce, szkole) w tymo występujących trudnościachCzęsto zakłóca przebieg zajęć, głośno rozmawia z kolegami, śmieje się, czasami przedrzeźnia nauczycieli, niekiedy śpiewa. Są też sytuacje, gdy bywa agresywny wobec kolegów, straszy ich pobiciem, używa wulgaryzmów. Tylko zdecydowana, konkretna postawa nauczycieli/wychowawców negująca tego typu zachowanie, sprawia, że nie dochodzi do sytuacji niebezpiecznych, niekiedy jednak w takich sytuacjach, uczeń opuszcza bez pozwolenia klasę. Czasami przejawia lekceważący stosunek do swoich obowiązków, bywa arogancki lub wulgarnie odnosi się do nauczycieli/wychowawców, pali papierosy. 3. Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania dziecka/ucznia posiadającego orzeczenieo potrzebie kształcenia specjalnego lub okresowa ocena funkcjonowania dziecka/ucznia XXXXXX jest chłopcem nieco infantylnym, impulsywnym, agresywnym i czasami wulgarnym, zarówno w kontakcie z rówieśnikami, jak i dorosłymi. Nie umie nawiązać należytego dystansu wobec nauczycieli i wychowawców. Na zajęciach grupowych nie zawsze potrafi odpowiednio zaangażować się w proponowane ćwiczenia. Ma problemy z radzeniem sobie w sytuacjach trudnych pod względem emocjonalnym. Jednak potrafi też się zmobilizować i zachowywać właściwie, z powagą, stosownie do sytuacji. Jego zachowanie i codzienne funkcjonowanie cechuje zmienność. Dużo lepiej funkcjonuje w relacjach z osobami, które zna i nawiązał z nimi relacje oparte na życzliwości, akceptacji. 4. Informacja o formach i działaniach podjętych (przez n-li, wychowawców i specjalistów prowadzących zajęcia z dzieckiem) w celu poprawy funkcjonowania ucznia w przedszkolu, szkole, ośrodku lub placówceUczeń objęty zajęciami socjoterapeutycznymi, terapią pedagogiczną, rewalidacją, zajęciami dydaktyczno – wyrównawczymi z polskiego i matematyki, zajęciami rozwijającymi kompetencje emocjonalno – społeczne, spotkaniami z pedagogiem i psychologiem. Uczestniczył także w zajęciach rozwijających zainteresowania – warsztatach bębniarskich oraz licznych formach zajęć pozalekcyjnych organizowanych w internacie ośrodka. 5. Okres pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej dziecku/uczniowi....................6. Efekty podjętych działań i udzielanej uczniowi Codzienne funkcjonowanie i zachowanie ucznia cechuje zmienność. Potrafi się zmobilizować, odpowiednio zachowywać, pracować na lekcjach z efektami. Można z nim przeprowadzać interesujące rozmowy, niekiedy miewa trafne i ciekawe spostrzeżenia w różnych kwestiach. Angażuje się w różne przedsięwzięcia, występy okolicznościowe, np. jasełka, gdzie występował, grał na bębnie, śpiewał solo i pomagał w przygotowaniach dekoracji. 7. Wnioski dotyczące dalszej pracy z uczniem mające na celu poprawę funkcjonowania ucznia/dzieckaW dalszym ciągu zasadne jest rozwijanie u chłopca umiejętności zakresie komunikowania się, budować samoocenę, rozwijać umiejętność radzenia sobie z emocjami, wdrażać i uczyć ponoszenia odpowiedzialności za wyrażane emocje oraz zachowania o znamionach agresji werbalnej. Należy stymulować ogólny rozwój ucznia wykorzystując przede wszystkim mocne strony i zainteresowania (muzyka, gra na bębnach). Zwracać uwagę na modelowanie zachowania, zapoznawać z wartościami, trenować też umiejętności społeczne, prawidłowe funkcjonowanie w nim. Ważne jest nawiązanie z nim relacji opartych na życzliwości, akceptacji z wykorzystaniem poczucia humoru, dystansu do pewnych zachowań ucznia , ale też należy wykazać się postawą stanowczą, konsekwentnie negować i korygować zachowania niewłaściwe. 8. Inne ważne informacje dotyczące dziecka/ucznia / tzw. kontekst środowiskowy Uczeń już od lat wychowuje się w placówce opiekuńczej, nie ma właściwych wzorców osobowych w najbliższej rodzinie. 9. Opinię sporządzono: (właściwe zakreślić):o na wniosek rodzica / opiekuna prawnegoo na wniosek szkoły za zgodą rodzicao na pisemny wniosek dyrektora poradni10. Oryginał opinii przekazuje się poradni a rodzic otrzymuje kopię (ze szkoły/ z placówki)Imię i nazwisko osoby/osób sporządzających opinię: ........................................ Data, podpis i pieczątka dyrektoraPodstawa prawna: Rozporządzenie MEN z dnia 9 sierpnia 2017r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach oraz Rozporządzenie MEN z dnia zmieniające rozporządzenie w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i z § 7. 2. z rozporządzenia MEN z dnia 7 września 2017r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno – pedagogicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1743) „ ...opinię wydaje się w terminie 7 dni od dnia otrzymania przez dyrektora prośby o jej wydanie. Kopię opinii przekazuje się rodzicom/ opiekunom...”

opinia polonisty o uczniu z dysleksją